“فو” در برنامه نویسی چیست؟

در برنامه نویسی، “فو” به هیچ وجه معنا ندارد. این یک مقدار بازگشتی زمانی است که یک برنامه نویس نتواند جایگزین بهتری پیدا کند. مقداری مانند “Foo” همچنین این واقعیت را برجسته می کند که انتخاب نام بخش مناسب کد نمونه نیست.

“Foo” را اغلب در آموزش های برنامه نویسی و اسلایدهای سخنرانی می بینید. همچنین در صورت نیاز به بیش از یک نام، پس از کلمه «فو» معمولاً «باز» یا «بار» آمده است.

چگونه از «فو» در برنامه نویسی استفاده کنیم؟

هنگام کار بر روی کد نمونه با مقادیر نمونه، ممکن است متوجه شده باشید که پیدا کردن یک نام ظرف چقدر دشوار است.

به همین دلیل برنامه نویسان معمولاً از «فو» استفاده می کنند. این مقدار ساختگی به راحتی قابل به خاطر سپردن است و از ناکجاآباد وارد ترکیب می شود. یکی دیگر از مقادیر ساختگی رایج که به طور گسترده توسط برنامه نویسان استفاده می شود “bar” است. اگر به بیش از یک نام نمونه نیاز دارید، این کار مفید است.

بیایید ببینیم چه زمانی “فو” می تواند مفید باشد. در اینجا یک مثال پایتون آمده است که نحوه استفاده از رشته های F را با مقادیر مکان نگهدار نشان می دهد:

val1 = "foo"
val2 = "bar"

print(f"Hello, {val1} {val2}!")

خروجی:

Hello, foo bar!

تمام هدف این قطعه کد این است که نشان دهد مفهوم پایتون چگونه کار می کند. بنابراین، مقادیری که استفاده می کند اهمیتی ندارد. به همین دلیل است که از مقادیر ‘foo’ و ‘bar’ استفاده می شود. شما همچنین نمی خواهید از نام هایی استفاده کنید که توجه آنها را جلب کند. وقتی یک برنامه نویس “foo” یا “bar” را می بیند، بلافاصله می داند که این مقادیر ساختگی هستند که می توان آنها را نادیده گرفت.

چرا “فو”؟

منشأ کلمه “فو” نامشخص است.

برخی معتقدند که منشأ “فو” به دوران 1930-1950 در کمیک استریپ اسموکی استور بیل هولمن برمی گردد. این به این دلیل است که حروف غیرقابل توضیح “FOO” به صورت طنز بر روی پلاک ها، قاب عکس ها و صفحات ساندویچ ظاهر می شود.

نظریه دیگری برای کلمات “foo” و “bar” قرار است از اصطلاح دوران جنگ جهانی دوم “FUBAR” به معنای “F***ed up nepopravljivo” سرچشمه بگیرد. این همچنین توضیح می دهد که چرا کلمه “bar” معمولاً در رابطه با “foo” استفاده می شود.

چه زمانی از «فو» استفاده نکنیم؟

متغیر “foo” هنگام تمرین مهارت های کدنویسی و بازی با نمونه های کد مفید است. همچنین، اگر در حال اجرای یک دوره، آموزش یا راهنمایی شخصی هستید، با مقادیر کانتینر کوتاهی مانند “foo” و “bar” می توانید در وقت شما صرفه جویی کنید.

اما از مقادیری مانند “foo” یا “bar” در پروژه های واقعی استفاده نکنید. این به این دلیل است که شما می خواهید آن را همیشه تمیز و خوانا نگه دارید. اگر متغیرها، کلاس‌ها یا متدهایی با نام‌های “foo” یا “bar” دارید، نمی‌دانید که آنها قرار است چه کاری انجام دهند. این امر به ویژه در صورتی صادق است که پس از مدتی به پروژه های خود بازگردید. اطمینان حاصل کنید که از نام های توصیفی و قابل درک در هنگام بازی نکردن یا نمایش دمو استفاده می کنید!

نتیجه

امروز یاد گرفتید که “foo” در برنامه نویسی به چه معناست.

برای خانه، “foo” یک نام ساختگی یا یک مکان نگهدار برای عدم وجود نام بهتر است. “Foo” معمولا در کد نمونه و نمونه استفاده می شود. هنگامی که یک مکان نگهدار کافی نیست، معمولاً کلمه “bar” را بعد از “foo” می بینید.

استفاده از مقادیری مانند ‘foo’ یا ‘bar’ هنگام بازی با نمونه های کد یا نمایش کد به دیگران مفید است. به این ترتیب، لازم نیست منابع را هدر دهید تا به یک نام خلاقانه برسید.

با این حال از مقادیر احمقانه مانند “foo” یا “bar” در پروژه های واقعی خود استفاده نکنید. در عوض، کد تمیز بنویسید و به متغیرها و سایر مقادیر موجود در کد خود معنای واضح و ثابتی بدهید.

با تشکر برای خواندن! کد نویسی مبارک!

اطلاعات بیشتر