“ماموریت ما آموزش هویت، فرهنگ و تجربه جانبازان به دانش آموزان – جانبازان و غیر جانبازان است. تراویس مارتین، دکترا، مدیر مرکز مطالعات کهنه سربازان کنتاکی در دانشگاه کنتاکی شرقی، می گوید: ما یک رویکرد بین رشته ای داریم.
دانش‌آموزانی که هر مدرکی را دنبال می‌کنند می‌توانند در دوره‌های تخصصی در برنامه آموزش جانبازان شرکت کنند تا درباره کسانی که در ارتش خدمت می‌کنند، که مارتین می‌گوید اغلب توسط عموم مردم به اشتباه درک می‌شوند، اطلاعات بیشتری کسب کنند.
هر سال، تقریباً 200000 مرد و زن خدمت سربازی را ترک می‌کنند و به زندگی غیرنظامی می‌روند و بخشی از تقریباً 19 میلیون جانبازی می‌شوند که در ایالات متحده زندگی می‌کنند.
مارتین، گروهبان سابق ارتش ایالات متحده، می‌گوید دانشجویانی که وارد طیف وسیعی از زمینه‌ها مانند روانشناسی، مددکاری اجتماعی، عدالت جنایی و تجارت می‌شوند، باید یاد بگیرند که چگونه با کهنه‌سربازانی که با آنها تعامل دارند یا در کنارشان خدمت می‌کنند، ارتباط مؤثر برقرار کنند.
مارتین می‌گوید: «من می‌توانم برای مطالعات جانبازان در هر یک از این زمینه‌ها، به ویژه سلامت روان، موردی را مطرح کنم. او به یک افسر پلیس در گشت زنی اشاره می کند که تلاش می کند تنش ها را کاهش دهد یا یک مدیر که یک گروهبان ارتش را که اخیراً اخراج شده استخدام کرده است.
مارتین می‌گوید: «من واقعاً روی نتایج شغلی این دانشجویان و اینکه زمانی که فارغ‌التحصیل می‌شوند به کجا می‌رسند تمرکز می‌کنم.
“من سعی می کنم همدلی را یاد بگیرم”
مارتین می گوید که این برنامه به دنبال شکستن موانع با شکستن آنچه او «کلیشه ناخوشایند» می خواند که همه اعضای ارتش دچار PTSD هستند و آن را مدیریت نمی کنند، است.
در همان زمان، مارتین با ترسی که غیرنظامیان ممکن است برای جمعیت کهنه کار داشته باشند، مواجه می شود. من سعی می کنم به آنها همدلی را بیاموزم. من سعی می کنم به آنها یاد بدهم که بایستند و به جانبازان به عنوان یک انسان فکر کنند، نه این چهره ها و نمادهای خالی که در جامعه داریم.
دانش‌آموزان می‌توانند در مطالعات جانبازان مدرک تحصیلی کوچک دریافت کنند یا اگر مدرکی را دنبال نمی‌کنند، گواهی در سطح دانشگاه دریافت کنند. کلاس ها به دو صورت حضوری و آنلاین برگزار می شود. مارتین می گوید که این برنامه ابتدا با 25 دانشجو در سال 2011 شروع شد و اکنون 400-500 دانشجو در ترم فعلی دارد.
مارتین توضیح می‌دهد که دوره‌ها از تئوری گرفته تا ادبیات نظامی تا یادگیری خدماتی را شامل می‌شود، که شامل پروژه‌های تاریخ شفاهی است که در آن دانشجویان مصاحبه‌هایی را با کهنه‌سربازان ضبط می‌کنند و آنها را توسط یک مورخ دانشگاه بایگانی می‌کنند.
پوشش خدمات و آموزش
کریستوفر استنفیلد، دانشجوی سابق، پروژه سال 2013 خود را بر روی خودکشی کهنه سربازان متمرکز کرد. استنفیلد که اکنون در وزارت امور کهنه سربازان به عنوان هماهنگ کننده خدمات نظامی کار می کند، توضیح می دهد که من با سازمان های مبتنی بر جامعه مانند گروه های پیشگیری از خودکشی کنتاکی صحبت می کنم.
پروژه او در سفر به واشنگتن دی سی به اوج خود رسید، جایی که او با قانونگذاران در کنگره ایالت خود ملاقات کرد تا در مورد پیشگیری از خودکشی کهنه سربازان صحبت کند. این به من اجازه داد تا واقعاً اعتماد به نفس پیدا کنم. استنفیلد توضیح می‌دهد که باید سازماندهی زیادی انجام می‌دادم، یک کمپین رسانه‌های اجتماعی راه‌اندازی کردم، یک وب‌سایت ایجاد کردم.
او خاطرنشان می کند که این پروژه روی حرفه او تأثیر گذاشته است و نقش هایی را دنبال می کند که می تواند در سطح شخصی بر تغییر تأثیر بگذارد. او آموزش کهنه سربازان خود را به عنوان چیزی که او را از رقابت متمایز می کند، در درجه دوم اهمیت قرار می دهد. من هرگز مصاحبه شغلی نداشته ام که در مورد تحصیلات متوسطه جانبازم از من سوال نشده باشد. معمولاً این اولین سؤالی است که خارج از سؤالات استاندارد منابع انسانی از من پرسیده می شود.
سابقه خانوادگی در ارتش
اشتون لیتل، فارغ التحصیل ارشد در دانشگاه کنتاکی شرقی، در رشته زبان انگلیسی و در رشته مطالعات کهنه سربازان تحصیل می کند. او ابتدا می خواست معلم انگلیسی دبیرستان شود، اما اکنون آرزو دارد روانشناس بالینی شود و روی کار اجتماعی نظامی تمرکز کند.
لیتل که در یک خانواده نظامی بزرگ شد، زمانی که 11 ساله بود، سربازان برای یک هدف را شروع کرد و بسته های مراقبتی را به پایگاه های نظامی ارسال کرد. او می‌گوید که این موضوع علاقه او را به یادگیری نحوه رفتار و مراقبت از جانبازان برانگیخت. “این باعث شد که من بخواهم وارد حوزه سلامت روان شوم زیرا احساس می کنم گاهی اوقات حتی متخصصان سلامت روان که به این جانبازانی که به خانه بازگشته اند و ممکن است بیش از هر کس دیگری به کمک آنها نیاز داشته باشند کمک می کنند ، واقعاً اصول اولیه را ندارند. ملکتا می گوید. “آنها نمی دانند که در چه شرایطی هستند. آنها نمی‌دانند در چه حالی هستند.»
به عنوان بخشی از خدمات خود، لیتل به آموزش یک سگ درمانی برای استفاده با جانبازان کمک کرد. او می گوید که در کنار یادگیری نحوه برقراری ارتباط و تعامل با کهنه سربازان، فرصت های شغلی این برنامه یک مزیت بزرگ است. آنها به ما ارتباطات زیادی می دهند. آنها مطمئن می شوند که اگر می خواهید در این زمینه کار کنید، اگر به کهنه سربازان علاقه مند هستید، اگر واقعاً می خواهید تغییر ایجاد کنید، تمام منابع لازم برای انجام این کار را در اختیار شما قرار می دهند.
برنامه های مطالعات جانبازان در حال رشد
از زمانی که دانشگاه کنتاکی شرقی شروع به ارائه برنامه مطالعات جانبازان خود کرد، مدارس دیگر برنامه هایی را اضافه کردند. دانشگاه سنت لئو در فلوریدا مدرک لیسانس در مطالعات جانبازان ارائه می دهد.
«این یک جامعه رو به رشد و رو به رشد است. مارتین از EKU می‌گوید: «من معتقدم قدم بعدی ما این است که خودمان را تا حدی تکرار کنیم که بتوانیم به مدارس دیگر کمک کنیم تا برنامه‌هایشان را شروع کنند. امیدوارم چند دهه دیگر این ایده گسترش بیشتری پیدا کند.»