به اشتراک گذاری اطلاعات مربوط به معلولیت با کارفرمایان آینده نگر یا فعلی می تواند یک تصمیم عمیقا شخصی و بالقوه طاقت فرسا باشد. اگرچه قانون آمریکایی‌های دارای معلولیت (ADA) انواع سؤالات مربوط به معلولیت را که کارفرمایان می‌توانند از افراد قبل از استخدام بپرسند، محدود می‌کند، هیچ الزامات، دستورالعمل‌ها یا جدول زمانی مشخصی برای کارمندان برای افشای معلولیت خود وجود ندارد.
در نتیجه، بسیاری از افراد دارای معلولیت غیر آشکار به دلایل متعددی از جمله سوگیری ضمنی و ترس از اینکه به عنوان یک نامزد شغلی کمتر مطلوب شناخته شوند، تصمیم می‌گیرند خود را معلول معرفی نکنند.
با این حال، کارمندانی که در مورد ناتوانی‌های خود در محل کار بحث می‌کنند، دریافته‌اند که می‌تواند دیگران را نیز تشویق کند تا ناتوانی‌های خود را افشا کنند و فرهنگ کاری حمایت‌کننده‌تر و فراگیرتر را پرورش دهند.
در نهایت، هرچه افراد بیشتر ناتوانی های خود را شناسایی و افشا کنند، می توان آگاهی بیشتری در مورد مسائل ناتوانی مرتبط با اشتغال ایجاد کرد – و صداهای بیشتری می توانند برای یافتن راه حل به گفتگوها بپیوندند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد گنجاندن معلولیت و برابری در محیط کار به: https://disabilityin.org/ مراجعه کنید
گفتگو را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید: #ناتوانی شامل #ملت کارگر #آینده کار #توسعه نیروی کار #شکاف مهارت #شغل #کار #شغل #مهارت