نوآوری هایی که منجر به پیشرفت های جهانی سودمند مانند فناوری در دسترس، حمل و نقل در دسترس، آموزش در دسترس، و اشتغال مقرون به صرفه شد، توسط کارگرانی انجام شد که مجبور بودند در دنیایی کار کنند که در ابتدا برای آنها طراحی نشده بود.
زمانی که قانون آمریکایی‌های دارای معلولیت (ADA) در سال 1990 به قانون تبدیل شد، تلاش‌ها برای استخدام و استخدام افراد دارای معلولیت با غیرقانونی کردن تبعیض را گسترش داد، اما طی سه دهه آینده تغییر مداومی در نگرش‌ها در مورد اینکه چگونه می‌توانیم کاملاً ارزش‌ها را تطبیق دهیم وجود داشته است. یک نیروی کار متنوع
جامعه معلولان می‌تواند چارچوب‌های مرجع منحصربه‌فردی را ارائه دهد که پتانسیل بازتعریف چگونگی مشارکت همه ما در کار را دارد. با مشاهده فضاهای کاری از دریچه افرادی که نیازهای متفاوتی دارند، می‌توانیم به نیازهای همه کارکنان توجه بیشتری داشته باشیم – به‌ویژه وقتی به سمت مدل‌های ترکیبی و راه دور می‌رویم.
افراد دارای معلولیت مدت‌هاست که با دنیایی سازگار شده‌اند که برای آنها طراحی نشده است و اغلب در خط مقدم پذیرش فناوری‌های جدید هستند، و حمایت آنها از فناوری‌های در دسترس‌تر به نوبه خود باعث نوآوری، گسترش پایگاه مشتریان و کمک به سایر گروه‌های دارای نمایندگی می‌شود که خودشان را تقویت کنند. تنوع
اگر رهبران و مدیریت ارشد بتوانند نگرش های آینده نگر و حل مسئله جامعه را تشخیص دهند و در آن بگنجانند، کلید باز کردن قفل آینده کار را در دست خواهند داشت.
ویدیوهای WorkingNation بیشتری درباره افراد دارای معلولیت در محل کار را اینجا ببینید.