
کارلا گرگوریو، مدیر ارشد برنامه، ایالات متحده، صندوق WES Mariam Assefa، گفت: “از هر پنج آمریکایی یک نفر در مناطق روستایی زندگی می کند، با این حال تنها 6٪ از کمک های مالی بنیاد به جوامع روستایی تعلق می گیرد.” «مهاجران و رنگین پوستان تقریباً یک چهارم جمعیت روستایی را تشکیل می دهند. بنابراین این منطقه ای با پتانسیل بالا، نیازهای بالا، اما سرمایه گذاری کم است.»
کیث ویتام، مدیر کمکهای آموزشی گروه آموزشی آسندیوم، میگوید: «جوامع روستایی از نظر تاریخی از تلاشهای اصلی اصلاحات ملی کنار گذاشته شدهاند، تا حدی به دلیل علاقه اکثر سرمایهگذاران به کار در مقیاس.
Jobs for the Future (JFF) اخیراً یک ابتکار دو ساله را اعلام کرد که به 10 سازمان خدمات روستایی برای ارائه آموزش و آموزش نیروی کار به مهاجران، پناهندگان و مهاجران کمک مالی می کند.
ابتکار – تبادل موفقیت مهاجران روستایی (RISE) – با مشارکت صندوق WES Mariam Assefa و گروه آموزش آسندیوم انجام می شود. هر یک از 10 سازمان منتخب در طی دو سال 150000 دلار دریافت خواهند کرد و دریافت کنندگان آن در اوایل سال 2023 اعلام خواهند شد.
سازمان هایی که علاقه مند به دریافت بودجه هستند تا 31 اکتبر فرصت دارند اطلاعات خود را درخواست کنند.
گرگوریو خاطرنشان می کند: «91 درصد از 100 جامعه محروم در ایالات متحده روستایی هستند. او می گوید که برای مهاجران و پناهندگان موانعی برای یافتن کار پایدار و معنادار وجود دارد. “این به دلیل تعصب استخدام، استثمار محل کار، منابع مالی محدود، مهارت محدود انگلیسی است.”

گرگوریو ادامه می دهد: «جوامع روستایی در حال حاضر با نابرابری های مداوم در شاخص های اجتماعی، از جمله بهداشت، آموزش، وضعیت مالی مواجه هستند. و بنابراین این نابرابری ها در بین مهاجران و پناهندگان به دلیل تعصبات موجود چند برابر می شود.
ویتام می افزاید: “با درک این موضوع که جوامع روستایی اغلب تراکم افراد، تراکم نهادی یا تراکم شریک برای سرمایه گذاری در مقیاس بزرگ را ندارند، آسندیوم می خواست راه هایی را برای انجام کاری بیابد که واقعاً برای یادگیرندگان روستایی از پس زمینه های کم درآمد مفید باشد. “
افزایش جمعیت پناهندگان و مهاجران در مناطق روستایی
طبق پیش بینی های مرکز تحقیقات پیو، تا سال 2050، مهاجران و فرزندانشان به ترتیب 19 و 18 درصد از جمعیت را تشکیل می دهند. از سال 2000، مهاجران 37 درصد از کل رشد روستایی را به خود اختصاص داده اند.
نیت اندرسون، مدیر ارشد Jobs for the Future (JFF) میگوید: «وقتی صحبت از پناهندگان به میان میآید، تعداد قابل توجهی از پناهندگان را میبینید که فرصتهای اسکان مجدد را در جوامع روستایی پیدا میکنند. «در برخی موارد، به این دلیل است که جوامعی وجود دارند که قبلاً تأسیس شدهاند. در برخی موارد، جوامعی برای میزبانی از پناهندگان و پناهجویان تعیین شده یا داوطلب شده اند.

اندرسون میگوید: «در بخش اشتغال، شما در اقتصاد روستایی بخشهایی را مشاهده میکنید که در آنها شاهد رشد استفاده از نیروی کار پناهجو و مهاجر بودهاید. به ویژه در کشاورزی، بلکه در مراکز بهداشتی و تولیدی.
شناسایی سازمان های خدمات رسانی به مناطق روستایی
«در دولت فدرال تعاریف مختلفی از «روستایی» وجود دارد. اعطای کمک مالی ما این رویکرد را دارد: «به ما بگو اگر روستایی هستی. به ما بگویید روستایی یعنی چه و چه عواملی. این مفهوم نزدیکی به فرصت، تنوع اقتصاد چیست؟ ویتم میگوید، زیرا اقتصادهای روستایی بهطور باورنکردنی متنوع نیستند.
اندرسون می افزاید: «تا حدی، ما می خواستیم آن را برای سازمان هایی که ممکن است در شهرها یا شهرهای کوچک حضور دارند، اما کارهای زیادی را در جوامع روستایی انجام دهند، باز بگذاریم. آنها لزوماً نباید در آن جامعه به عنوان مقر خود باشند. اما ظاهرا نه [an organization] که مستقیماً در یک شهر کار می کند.
با نگاه به نتایج ابتکار عمل
گرگوریو می گوید که منابع مشترک نتیجه مورد انتظار این ابتکار است، “یکی از اهداف این است که سازمان ها شبکه ها را توسعه دهند و منابع را به اشتراک بگذارند، دانش را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. JFF این تحقیقات را برای جمع آوری و به نمایش گذاشتن این چیزها برای به اشتراک گذاشتن با جامعه گسترده تر هدایت می کند.
اندرسون میگوید: «اگرچه در بسیاری از موارد این سازمانها برای مدت طولانی وجود داشتهاند و با موفقیت به این جمعیتها خدمات رسانی کردهاند، اما توجه زیادی به کارهایی که انجام دادهاند، جلب نشدهاند».
او ادامه میدهد: «آنها تمایل دارند در جهانهای نسبتاً منزوی کار کنند، جایی که با برخی از نیروی کار گستردهتر و تلاشهای آموزشی که در آنجا هستند درگیر نیستند. بخشی از روحیه پشت این ابتکار این است که سازمانهایی را که این کار باورنکردنی را انجام میدهند، بالا ببرد و در کانون توجه قرار دهد.»

ویتام میگوید که اگرچه مناطق روستایی از لحاظ تاریخی مورد استفاده قرار نگرفتهاند، او نسبت به بودجه فدرال که در حال حاضر به این جوامع میرود خوشبین است. ما در حال حاضر شاهد صرف منابع، دلارهای هنگفتی برای آموزش نیروی کار هستیم. بسیاری از آنها واقعاً با هدف اقتصاد روستایی و ایجاد زیرساختهای روستایی است.»
ویتام خاطرنشان میکند: «من فکر میکنم طرف دیگر نداشتن آن تراکم فرصتهای یادگیری این است که اغلب یک بافت اجتماعی قوی، جوامع کلیسا، سازمانهای اجتماعی وجود دارد که میتوانند مکانی دلپذیرتر و فراگیرتر باشند.»
سازمانهایی که به مناطق روستایی خدمات میدهند میتوانند اطلاعاتی درباره طرح RISE درخواست کنند اینجا.