دسترس‌پذیری، فناوری کمکی و نمایندگی معتبر سه حوزه‌ای هستند که شرکت‌ها می‌توانند روی آن تمرکز کنند تا به کارکنان معلول کمک کنند تا صدای خود را پیدا کنند و به پتانسیل کامل خود دست یابند.
برای بهره‌مندی از مزایای نیروی کار متنوع، ایجاد یک محل کار فراگیر که فراتر از صرفاً “سازگار با ADA” باشد، ضروری است. گام‌های دستیابی به این امر می‌تواند شامل حصول اطمینان از اینکه همه رویدادهای شرکت – رسمی، غیررسمی و دیجیتالی – برای همه قابل دسترسی است.
از آنجایی که مکان‌های کار از فناوری‌های دیجیتال جدید استفاده می‌کنند و کنفرانس ویدیویی جایگزین جلسات حضوری می‌شود، کارفرمایان باید دسترسی دیجیتال را به عنوان گسترشی از امکاناتی که در یک محیط اداری انتظار داریم، مانند رمپ‌های ویلچر و/یا مکان‌های پارکینگ تعیین‌شده در نظر بگیرند.
فن آوری کمکی مانند هدست دوتایی باید بی سر و صدا ارائه شود تا توجه بیش از حد به وضعیت کارمند معلول جلب نشود، اما نه به گونه ای که سایر کارمندان را از درخواست مشابه منصرف کند. در بسیاری از موارد، تفاوت قیمت مسکن و تجهیزات اداری سنتی ناچیز است، اما می تواند تأثیر شگرفی بر راحتی کارمندان و کار بعدی داشته باشد.
گروه‌های منابع کارمند می‌توانند نه تنها در کمک به کارمندان دارای معلولیت در ارتباط با همسالان و همکاران خود، بلکه با گنجاندن افراد دارای معلولیت در استخدام، آموزش و مواد تبلیغاتی، گامی فراتر برداشته شود.
ویدیوهای WorkingNation بیشتری درباره افراد دارای معلولیت در محل کار را اینجا ببینید.